...και έσται η εσχάτη ήττα χείρων της πρώτης

....Κι έμαθα πώς συρρικνώνονται τα πρόσωπα

Πώς ο τρόμος ελλοχεύει κάτω από τις βλεφαρίδες

Και πώς η οδύνη γράφει με σφηνοειδείς χαρακτήρες

.....
(Άννα Αχμάτοβα)

δεν  έτυχε ποτέ να βρίσκομαι στη μεριά των νικητών. ακόμη και να μοιραστώ λίγη από την αφελή νίκη των κατά καιρούς συνοδοιπόρων μου. η μοιρασιά θέλει όνομα και 'γώ προτιμώ την ανωνυμία και τη λησμοσύνη της θαλπωρής μιας στέγης. ακόμη και τις φορές που φάνηκε πως με προσέγγισε η εύνοια της ιστορίας, απομακρυνόμουν. ίσως να φταίνε οι φόβοι μου, ίσως οι φόβοι των άλλων να διαλύσουν τους δικούς μου.

και βλέπω τούτες τις ώρες πως ό,τι φοβόμουν οσονούπω καταφθάνει.

οι νίκες μου δεν διέθεταν παρόν. και αυτό που δεν έζησα ήταν η πρώτη μου ήττα. κι ήλθε και ο καιρός η αιώνια πλάνη να δώσει τη θέση της στην εσχάτη και μεγαλειώδη ήττα μου. μ' αυτήν αγκαλιασμένος θα φύγω χωρίς να γνωρίζω για το πού.

κάποιος έπρεπε να έχει πει τα πράγματα με το ονομά τους: ότι η εμπάθεια σπέρνει μίσος και το μίσος σκοτώνει τη ζωή.  και όποιου δεν συγχωρείς τις αδυναμίες και τα λάθη του, αυτός παίρνει των ομματιών του για το πουθενά. στις αποσκευές του τα λάθη του και το κρίμα της μοναχικότητάς του.

κι αν είναι ασυγχώρητος είναι γιατί δεν είπε τα πράγματα με το όνομά τους, για κανέναν άλλο λόγο.

...

από καρπού των έργων Σου, χορτασθήσεται η γή.

διατήρησα το δικαίωμα να επαίρομαι για την εντιμότητά μου χωρίς να το ασκήσω ποτέ. για την αλήθεια των λέξεών μου. γι' αυτές τις λίγες λέξεις που γνώριζα. αυτές που μιλούσαν για τα έργα των χειρών μου, για τα κουρασμένα μου βήματα, για την αλμύρα του προσώπου μου, για το γερμένο κορμί μου.

***

μην ψάχνετε για αναλογίες. άλλωστε τα ρολόγια μου ήταν πάντα ξεκούρδιστα και η καμπάνα μου σιωπηλή.  όμως θα σας πώ ότι φοβόμουν την εμπάθειά σας. και τις ύβρεις σας και τα ψέματά σας. και προτίμησα να μην σας ακολουθήσω. για την ακρίβεια ποτέ δεν σας ακολούθησα.

φύγατε. και επαίρεσθε για την εντιμότητά σας, για το ό,τι αποποιηθήκατε τις καρέκλες. Ξέρατε πολύ καλά ότι στις επερχόμενη αναμέτρηση εκείνου του φθινοπώρου δεν σας περίμενε κανένα βολικό μετερίζι. κι έτσι έγινε και ξανάγινε. και σήμερα ξαναγίνετα:  

δύο εποχές έχουν οι αναμνήσεις

την πριν την ελπίδα

και την μετά

ένα σκιτσάκι έτσι για το γαμώτο.

ο χρήσιμος ηλίθιος της εξουσίας