....τελειώνει με πόνο.
συνειρμοί και μνήμες ξεροσταλιάζουν αυτό τον καιρό στο μυαλό. για χωρισμούς και αποχωρισμούς. για παραδείσους που μας καταδέχθηκαν για λίγο. λες και θάπρεπε ο θάνατος να ντύνεται τη μεγαλοπρέπεια μιας ταυρομαχίας. αρένα η ζωή ξεφώνισε το άρρεν. και ο θάνατός σου η ζωή μου. σαν φυσικό επακόλουθο η "τιμωρία".
κάποτε θα μάθουμε για το Στοίχημα. για τη δυστοπία που γίνεται νομοτέλεια. για τον μεγάλο μας Εαυτό και το ατσαλάκωτο τομάρι του. όσα ειπώθηκαν και όσα γράφτηκαν επιμελώς σερβιρισμένα δεν είναι παρά η λεοντή μιας σκοτεινής υπόθεσης. ίσα για να φτάσουμε ως φρύγανα επιπλέοντα σε έναν προορισμό. τον πιο οικείο, τον πιο βολικό.
θύτες και θύματα σ' ένα θανατηφόρο αλισβερίσι. ποιός χάνει πρώτος και ποιός δεύτερος. αυτό είναι το έπαθλο ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.