παραχάραξη μερίσματος

Κάποιος ας πεί στον αξιότιμο πρωθυπουργό μας πως ο όρος κοινωνικό μέρισμα είναι καθόλα ατυχής. Βεβαίως αναγνωρίζω πως ο κ. Τσίπρας δεν κατέχει από οικονομικά, όπως και η κ. Θεανώ άλλωστε που πιθανόν να του σέρβιρε και τον όρο που παραπέμπει ευθέως είτε στο κεφαλαιουχικό μέρισμα (μέρισμα μετοχής), είτε στην λεγόμενη κοινωνική ευθύνη των πολυθενικών εταιρειών. Εκτός αν αμφότεροι πιστεύουν πως είναι διευθύνοντες σύμβουλοι της εταιρείας Κράτος Α.Ε, εισηγμένης στο παγκόσμιο χρηματιστήριο των χρηματιστηριακών προϊόντων.

Το ποσό που θα διανείμει από το περίσσευμα του προϋπολογισμού, που ενώ αρχικά ήταν 1,5 δις ευρώ και σε 2 ημέρες έπεσε στο μισό, δεν προέρχεται από κάποια παραγωγική δραστηριότητα της Κράτος Α.Ε, που άλλωστε έχει χρεοκοπήσει εδώ και καιρό, ούτε από τους παραγωγικούς τομείς του κράτους, (όσους του έχουν απομείνει) π.χ. από μια ΔΕΚΟ της οποίας ακόμη είναι μέτοχος. Προέρχεται καθαρά από το περίσσευμα της ληστρικής φορολόγησης των πολιτών. Είναι λοιπόν ευκαιρία, μιας και το μέρισμα δίνεται για δεύτερη φορά να ξανασκεφθούν μήπως θα πρέπει να κατεβάσουν κατά το αντίστοιχο ποσό του μερίσματος το στόχο των προσδοκόμενων φορολογικών εσόδων για το 2018, μιας και πλησιάζουν οι μέρες συζήτησης του επόμενου προϋπολογισμού. Πλησιάζουν και εκλογές άλλωστε.

Ο όρος κοινωνικό μέρισμα θα μπορούσε να αντικατασταθεί από τον όρο έκτακτο κοινωνικό επίδομα. Και περί αυτού πρόκειται. Ένα επίδομα που κύριος είδε ποιοί, πόσοι θα το πάρουν και πόσα θα πάρει ο καθένας. Μιλούσαν αρχικά για 3,5 εκατ. πολίτες, μια διαίρεση με το ποσό των 750 εκατ. δίνει ανά κεφάλι περίπου 215 ευρώ. δηλαδή μια τριμελής οικογένεια θα πάρει 645 ευρώ. Όλοι οι δικαιούχοι θα κοχλάξουν στη χύτρα των κοινωνικών κριτηρίων της κυρίας Θεανώς και θα πρέπει να μείνουν στον αφρό αν θελήσουν να χορτάσουν με τα 215 ευρώ, Διαφορετικά όσοι κάτσουν στον πάτο θα συνεισφέρουν με τον παρολίγον οβολό τους στην ενίσχυση του ταμείου για την αποπληρωμή των οφειλομένων του κράτους προς τους ιδιώτες. Κάτι που συνέβη και πέρισυ. Άλλωστε το πανηγυράκι των εξαγγελιών γενικώς και αορίστως δεν το συμμερίζονται οι θεσμικοί εταίροι μας οι οποίοι και έκοψαν το 1,5 δις στο μισό, προκειμένου το κράτος να πληρώσει κάτι από τα 5 δις που χρωστάει στην αγορά.

Έμμεσα λοιπόν η κυβέρνηση παραδέχεται ότι υπάρχουν 1.166.666 οικογένειες (υπολογίζοντας κατά μέσο όρο 3 άτομα στην κάθε οικογένεια) στη χώρα που θα κάνουν ανάσταση με το κοινωνικό μέρισμα της Κράτος Α.Ε και τις ευλογίες των εταιρικών δεσμών. Αυτός είναι απόλυτος δείκτης εξαθλίωσης από την πολιτική των μνημονίων την οποία θέλοντας και μη υπηρετεί ο κ. Τσίπρας και η παρέα του.

Οι αριθμοί φανερώνουν μπόλικη ασχετοσύνη αλλά και άφθονη αθλιότητα εκ μέρους των υπευθύνων της κυβέρνησης:

1. είναι τουλάχιστον πολιτική και κοινωνική αφέλεια να θεωρείς ότι 3,5 εκατ. πολίτες θα πανηγυρίσουν για τα 215 ευρώ. Εκτός αν θεωρείς δεδομένο ότι όσοι πάρουν τα 215 ευρώ είναι στον πάτο της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής νοημοσύνης, οπότε ακόμη και ένα φιλοδώρημα των 10 ευρώ σε μια επόμενη γενναιοδωρία της κυβέρνησης θα συνεπάρει τον όποιο τυχόντα. Αν πράγματι σχεδιάζεις την πολιτική σου με αυτούς τους υπολογισμούς, αν αντιμετωπίζεις τους πολίτες που τους εξαθλιώνεις καθημερινά ως πληβείους, τότε δεν διαφέρεις σε τίποτα από τον φεουδάρχη του μεσαίωνα που πέταγε κάθε μέρα ένα καρβέλι ψωμί στους υποτακτικούς του.

και 2. Η έπαρση της κυβέρνησης που αυτολιβανίζεται για το εφεύρημα του κοινωνικού μερίσματος προσβάλλει και αισθητικά. Ο πρωθυπουργός ανέλαβε μέσω διαγγέλματος (ταρατατζούμ) να ενημερώσει την ελληνική κοινωνία ότι πάμε καλά, απόδειξη τα 1,5 δις που θα μας δώσει, τα οποίο πριν αλέκτωρ λαλήσει δις κόπηκαν στο μισό. Με στόμφο και ύφος μπλαζέ, δανεικά από τους ήρωες της Madame Tussaud, εμπιστεύθηκε για μια ακόμη φορά τους αριθμούς κάποιων από τη στρατιά των συμβούλων και κολαούζων του, που μόνη τους έγνοια και έργο είναι ο εντυπωσιασμός του πόπολου των πληβείων με ψεύτικους αριθμούς και πλαστά διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Όλα τα υψιπετή επί το έργον: νάνοι, κόρακες, κόλακες και παπαγάλοι. Και είναι τόσο επικίνδυνοι που έχουν το θράσσος να θέλουν να εντυπωσιάζουν ακόμη και τον προϊστάμενό τους χωρίς να λογαριάζουν αν τον εκθέτουν ποικιλοτρόπως. Ο πολυτάλαντος αυτός θίασος θς μπορούσε να προσφέρει πραγματικά στην κοινωνία, αν πράγματι ήθελε κάτι τέτοιο. Να περιοδεύει στα υπαίθρια βουλεβάρτα της χώρας αυτοσαρκαζόμενος. Αλλά που τέτοια αυτογνωσία.

Αντίθετα επιμένει στο πεπαλαιωμένο ρεπερτόριο περασμένων δεκαετιών. Όπως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, η επιστροφή στη δραχμή, το δημοψήφισμα και έπονται μύρια όσα άλλα πιο σύγχρονα, από τη Λέσβο έως τη Μυτολήνη.