η αδιάκοπη Άνοιξη. ένα καθημερινό πανηγυράκι. με τα όλα του. δεν γίνεται να μην καταδέχεσαι όλα τα καμώματά του. ιδίως αν ξέρεις, αν είσαι σίγουρος ότι ξέρεις, ότι πάντα κάτι νέο θα ξεφυτρώνει.
όμως, απουσιάζεις. και δεν μπορείς να το ζεις στην κάθε του στιγμή.
όμως να το Ποθείς. τουλάχιστον αυτό.
βερύκοκα, αχλάδια, κυδώνια, μήλα, βύσσινα
καρποί που όταν ωριμάσουν θα τους χαίρονται τα πουλιά, οι σκαντζόχοιροι,
τα μυρμήγκια, τα σκουληκάκια της γης.
όντας στην "αναπηρική" πολυθρόνα το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αφουγκράζεσαι τη χαρά τους.
και τον απουσιολόγο κότσυφα να μηνύει στο κλαρί τις απουσίες σου.
Δημιουργία.
και ένας που παραφυλάει, καρτερώντας.
σχεδόν ένα μήνα πριν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.