Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

το επαχθές του απεχθούς

Τί μας είπε ο σύντροφος Σταθάκης ; Απλά να ξεκουμπιστούμε και να πληρώσουμε το χρέος μας στο 95%, καθότι μόνο το 5% από αυτό είναι επαχθές. Με άλλα λόγια αν στο 95% των πολιτών τούτης της χώρας το λεγόμενο χρέος της χώρας φαίνεται να είναι απεχθέ-στατο αυτό ολίγον το λαμβάνει σοβαρά υπόψη του ο εκ των εκλεκτών του ΣΥΡΙΖΑ οικονομολόγος. Μένει να ακούσουμε και το περίφημο "θα εξοφλήσουμε μέχρι τελευταίου σεντς τις υποχρεώσεις μας" όπως είπε ο κ. Σαμαράς καταλαμβάνοντας την εξουσία. Προφανώς είναι άκομψο να μιλήσει από τώρα για μπαταχτσήδες ο "σύντροφος".

Και είμαστε ακόμη μακρυά από την εξουσία. Διότι είναι γνωστόν, είθισται άλλωστε, ότι πλησιάζοντας στην εξουσία, με τη δίψα που διακατέχει όλους τους μνηστήρες της, όλο και πιο  απεχθής γίνεσαι προς όσους άλλα ελάλησας κάποτε. 

Μαθαίνουμε, θα το μαθαίνει και ο σ.Σ. φαντάζομαι, ότι ανά μήνα οι ληξιπρόθεσμες και ανεξόφλητες οφειλές των ελλήνων πολιτών προς την εφορία ανέρχονται στο 1,2 δις ευρώ, τουτέστιν σε 14,4 δις ετησίως, από 10 δις ετησίως που ήταν το αντίστοιχο δωδεκάμηνο πριν από ένα χρόνο. Παρατηρούμε δηλαδή μια αύξηση του ρυθμού συσώρευσης ανεξόφλητων οφειλών στην εφορία της τάξης του 40% παρά το κλίμα τρομοκρατίας, απειλών και φόβου που έχει εξαπολυθεί κατά των "οφειλετών" και παρά τις αναγκαστικές εξοφλήσεις που έχει επιβάλει η κυβέρνηση μέσω των κατασχέσεων.

Αυτό για τον σ.Σ, δεν φαίνεται να συσχετίζεται με του χρέους το επαχθές. Ούτε και αυτή η ξεδιάντροπη ομολογία και αυτών ακόμη που μεθόδευσαν την καταστροφή της χώρας προκειμένου να διασωθούν τα υπερκέρδη των δανειστών δεν έχει φτάσει στα αυτιά του σ.Σ.

Το "επαχθές" του σ.Σ. συνίσταται στο "υπερβολικό των δαπανών για τα εξοπλιστικά προγράμματα και απολύτως καμμία σχέση δεν έχει με τις δαπάνες για τα δημόσια έργα ή τις λοιπές δαπάνες του κράτους". Ο δανεισμός για τη λειτουργία του κράτους και τις επενδύσεις του "ανήκει στον παραδοσιακό δανεισμό και πρέπει να εξυπηρετηθεί". Κάπως έτσι μας τάπε ο σ.Σ.
  
Να εξυπηρετηθεί δηλαδή ο δανεισμός για την υποταγή και την καταστροφή της χώρας, ο δανεισμός για την εκτροφή και γιγάντωση του μηχανισμού εξουσίας που εδώ και διακόσια χρόνια θέλει την χώρα προτεκτοράτο της Δύσης.

Το πως προέκυψαν τα ελείμματα και το εξ' αυτών χρέος είναι σε όλους γνωστό. Και γίνεται καθημερινά ακόμη πιο αισθητό με τις πολιτικές εξόντωσης των πολιτών, οι οποίοι, αδυνατώντας να επιβιώσουν, επιλέγουν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και αρνούνται να σκύβουν άλλο το κεφάλι στους φοροεισπράκτορες των πασάδων.
Αισίως μέσα στα τέσσερα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς την εφορία υπερδιπλασιάστηκαν. Αν σκεφτούμε ότι στις δύο εκατονταετίες ύπαρξης του ελληνικού κράτους το συσσωρευμένο στις εφορίες χρέος των πολιτών μόλις που άγγιζε τα 30 δις έναντι των 64.8 που ήταν τον Νοέμβρη του 2013. Και να λάβουμε υπόψη μας ότι από τα 30 σχεδός δις του συσσωρευμένου χρέους μέχρι 31/10/2010 τα 24 σχεδόν ήταν οφειλές χρεωκοπημένων μεγάλων επιχειρήσεων ή συνεταιρισμών (Πειραϊκή, ΜΙΝΙΟΝ, κ.λπ.) που η  αβελτηρία του κράτους επέτρεψε.

Τί άλλο μπορεί να δείχνει αυτή η γιγάντωση των συσσωρευμένων οφειλών από την αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν στα κελεύσματα των φοροεισπρακτόρων του κ. Στουρνάρη ; Δεν αποδεικνύει με τον καλλίτερο τρόπο την ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει η χώρα, το απεχθές του δανεισμού της ; Αυτά τα 14,4 δις είναι η αποκάλυψη του προσώπου των πολιτικών που επελέγησαν με το πρόσχημα του χρέους για να εξυπηρετηθεί η υπερσυσσώρευση κερδών που παγκοσμίως συντελείται εις βάρος των λαών, για να ολοκληρωθεί το new deal του 21ου αιώνα.

Και μιλάμε μόνο για οφειλές στη ΔΟΥ και μόνον για τις φανερές. Γιατί όλοι το ξέρουμε ότι οι πραγματικά καθυστερούμενες οφειλές στην εφορία είναι πολύ περισσότερες. Για παράδειγμα οι οφειλές από τον ΦΠΑ που στην κυριολεξία "χώνονται κάτω από το χαλί" από τους επαγγελματίες με την ελπίδα πως θα τις φανερώσουν όταν έλθει η άγια μέρα της "ανάπτυξης".

Στα ασφαλιστικά ταμεία ο ρυθμός συσώρευσης ανεξόφλητων οφειλών είναι της τάξης του 55%. Και αυτές οι οφειλές δεν περιλαμβάνονται στο κονδύλι των 14,4 δις ετησίως. Εδώ σ.Σ. δεν νομίζω ότι θα τολμήσει να συμπεράνει πως ο κάθε μικροεπαγγελματίας δεν πληρώνει το ταμείο του ενώ διαθέτει ρευστότητα, ή γιατί παίρνει μεγαλύτερο τόκο αν τα τοκίζει στην τράπεζα. Γιατί οι ασφαλιστικές εισφορές επιβαρύνονται με αβάσταχτες προσαυξήσεις και συν τοις άλλοις τα ασφαλιστικά ταμεία δεν διαθέτουν την "ευελιξία" του κ. Θεοχάρη που εξήγγειλε το "δόστε ό,τι έχετε προκειμένου να θεωρήστε τα βιβλιάρια υγείας σας".

Έχουμε λοιπόν ένα κονδύλι γύρω στα 20 δις που το τρέχον έτος θα επισωρευθεί στο ήδη υπάρχον ανεξόφλητων υποχρεώσεων των πολιτών προς το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία. Υπολείπεται δηλαδή κατά 4 περίπου δις από τις συνολικές υποχρεώσεις του κράτους προς τους δανειστές του και που πρέπει να εξοφληθούν εντός του 2014.

Και δεν τελειώσαμε ακόμη. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της "έγκυρης" Καθημερινής ανά ημέρα φθάνουν στα 4 εκατ. € οι απλήρωτοι λογαριασμοί στη ΔΕΗ, δηλαδή σε ένα χρόνο αγγίζουν το 1,5 δις. και ακόμη σε πολλούς λογαριασμούς δεν έχει περάσει η αύξηση-φωτιά στην τιμή του ρεύματος. Δεν μιλάμε για τις άλλες ΔΕΚΟ ή για ανεξόφλητες οφειλές προς τράπεζες και τρίτους. Και ούτε φυσικά για την περικοπή των δαπανών που επιλέγουν τα νοικοκυριά προκειμένου να τα βγάλουν πέρα.

Ο σ.Σ. υποψιάζομαι απλά ότι κάνει ένα από τα γνωστά άλματά του, προς τα κάτω. Από οπαδός της σχολής του Κέϋνς μετατρέπεται, για τις ανάγκες της διακυβέρνησης σε οπαδό της σχολής του Φρίντμαν. Δεν ξέρω πόσους από τους ψηφοφόρους του και ψηφοφόρους του κόμματός του θα ικανοποιήσει, το σίγουρο είναι ότι προσπαθεί εναγωνίως να κερδίσει πόντους στον αγώνα για την υπουργοποίησή του σε υπουργείο της ειδικότητάς του. Προφανώς υποψιάζεται πως υπάρχουν πολλοί μνηστήρες μέσα στο κόμμα του γι' αυτό το υπουργείο.

Το χρέος, που μυστηριωδώς αυξάνει παρ' όλα τα προγράμματα εξυγιείανσης, είναι πασιφανές ότι δεν πρόκειται ποτέ να εξοφληθεί ή και να περιορισθεί καν. Θα παραμένει στα μεγέθη μιας χώρας μπανανίας όπου χρέος, εξάρτηση και εθνικό προϊόν θα βρίσκονται σε μια διαρκή σχέση αντιπαλότητας. Το χρέος και οι συνέπειές του πάνω στη χώρα θα είναι το σκιάχτρο για κάθε λαό όπου γης και ο βούρδουλας υπακοής και υποταγής. Το πόσο επαχθές είναι ή δεν είναι αυτό ας μας το πεί ο σ.Σ.

Και πάμε πάρα πέρα: το ζητούμενο δεν είναι απλά να αρνηθείς το χρέος, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις της Βολιβίας ή της Αργεντινής. Το ζητούμενο είναι ότι η άρνηση αυτή θα πρέπει να εμπεριέχει μια πολιτική διαρκούς ρήξης με τις σχέσεις παραγωγής που γενούν την εξάρτηση, που στηρίζονται στην εκμετάλλευση. Σε μια τέτοια προοπτική όλα αλλάζουν: από την προσωπική επιλογή του καθενός ως προς τον τρόπο ζωής, έως και την αντίληψή του για την εργασία, τη συντροφικότητα, τη δικαιοσύνη.

Αυτό προκαλεί ανατριχίλα στον σ.Σ. και πολλούς άλλους μέσα στο κόμμα του. Οι οποίοι, υιοθετώντας το δόγμα του "είστε ανίκανοι" περιμένουν με τα κουστούμια έτοιμα από καιρό να πάρουν την κυβέρνηση και να σώσουν τη χώρα από τους ανίκανους. Και πολύ εύκολο είναι να μαντέψει κανείς και τη συνέχεια. Μόνο στο 5% των απεχθών υπευθύνων της καταστροφής θα αναγνωρισθεί το επαχθές των εγκλημάτων τους.

1 σχόλιο:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.