Karagounis vs Japan

38 ετών ο ένας, 35 ο άλλος. στον "θρίαμβο" του 2004 ήσαν δέκα χρόνια μικρότεροι. όμως η ηλικία καμμιά σημασία δεν έχει αν ξέρεις μυστικά. και στη συγκεκριμένη περίπτωση τόσο ο καραγκούνης όσο και ο κατσουράνης κρατούν πολλά μυστικά από εκείνο το βρώμικο 2004 της Πορτογαλίας. μυστικά που αποφέρουν δόξα και τιμές. μυστικά που κουβαλούν παντού όπου τους καλούν. κι' όταν ακόμη δεν τους καλούν. για παράδειγμα στην εθνική των σούργελων. μυστικά που ανοίγουν πόρτες παντού. και βέβαια συμμετοχές εφ' όρου ζωής στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της μπανανίας. σήμερα-φεύ-ως ποδοσφαιριστές, αύριο ως παράγοντες.

το 2004 ο γκαγκάτσης, πρόεδρος της ΕΠΟ, κατήγγειλε τον "αρχηγό" (καραγκούνη) σαν εκβιαστή και νταβατζή ταυτόχρονα. επειδή ζήτησε 1.200.000 ευρώ αμοιβή για κάθε ποδοσφαιριστή της εθνικής μπανανίας που μετείχε στην αποστολή στη Λισαβώνα. υπήρξαν τότε ποδοσφαιριστές με ελάχιστη συμμετοχή αλλά πολλή αξιοπρέπεια που κατήγγειλαν τότε ότι ο καραγκούνης κακώς διεκδίκησε εξ ονόματός των, κακώς απαίτησε τα χρήματα. τόσο αυτούς τους ποδοσφαιριστές όσο και τον γκαγκάτση μετά από καιρό τους έφαγε η μαρμάγκα. οι μεν πρώτοι ήσαν πάντα το μαύρο πρόβατο στος ομάδες τους αλλά και στο team της "πρωταθλήτριας" Ευρώπης το 2004, για δε τον δεύτερο "ανακάλυψαν" ξαφνικά τα σκάνδαλα που είχε χρεωθεί σαν πρόεδρος της ΕΠΟ και πήγε σπίτι του αντί να πάει στη φυλακή. για την ακρίβεια δεν πήγε ούτε σπίτι του, αλλά εξασφάλισε πενταετή χορηγία από τον όμιλο δασκαλαντωνάκη και τον γαμπρό σηφουνάκη. η χορηγία συνίστατο στην πενταετή δωρεάν παραχώρηση μιας "καμπάνας" στο τουριστικό θέρετρο της Grecotel στην Κυλλήνη.

φυσικά κανείς από όλους αυτούς δεν μίλησε για τον βρώμικο θρίαμβο της εθνικής ομάδας. κανείς δεν αναφέρθηκε πως από το 2000 και μέχρι τις μέρες μας η εθνική "ομαδάρα" τυχαίνει να πέφτει πάντα σε προκριματικούς ομίλους της πλάκας, είτε παίζοντας για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, είτε για το παγκόσμιο (μουντιάλ). όλοι, καιρό μετά, άρχισαν να υποψιάζονται τί συνέβη στην Πορτογαλία και κυρίως γιατί συνέβη. χρειάστηκαν πολλοί διασυρμοί από άλλες εθνικές ομάδες ανύπαρκτης ποδοσφαιρικής δυναμικότητας, χρειάστηκε το ρεζιλίκι των ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, χρειάστηκε το ξεφούσκωμα του κλασικού αθλητισμού, τα σκάνδαλα ντόπινγκ και άλλα τραγελαφικά για να συμπεράνουμε κατά που έγερνε η βάρκα.

όταν ο βραζιλιάνος Ρονάλντο της εθνικής Πορτογαλίας κοιτούσε τον καραγκούνη και την παρέα του να σηκώνουν το "τιμημένο" δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. ήταν λίγες στιγμές μετά τη λήξη του τελικού Ελλάδας-Πορτογαλίας που καθισμένος στο τερέν του γηπέδου έκλαιγε-αυτός ο αδίστακτος επαγγελματίας-σαν μικρό παιδί. και λίγα λεπτά μετά ξαφνικά, στη θέα του καραγκούνη ένα μειδίαμα έλαμψε στο πρόσωπό του. αν θα πρέπει αυτό το μειδίαμα να καταχωρηθεί σε κάποιο κιτάπι θα οφείλεται στο ότι ήταν το πιο ειρωνικό μειδίαμα που είδαν δις εκατομμύρια μάτια στις οθόνες τους. αυτό το ειρωνικό χαμόγελο είναι πολλοί που θάθελαν να ξεχάσουν. ο Ρονάλντο πήρε ένα ακόμη μάθημα: ότι η πολιτική σκοπιμότητα στήνει ρωμαϊκούς θριάμβους, αναδεικνύει πρωταθλητές και ευτελίζει μεγάλες δόξες αλλά και αρχές του ποδοσφαίρου.

πως χάθηκε ο Γκαρίντσια και αναδείχθηκε ο Πελέ, πως πολεμήθηκε ο Μαραντόνα, ο Μπατιστούτα, ο Κανίγια και άλλοι πολλοί αστέρες του ποδοσφαίρου που αρνήθηκαν να ευτελίσουν την φανέλα ή να υποκύψουν στο εξουσιαστικό μάνατζμεντ ;

στη δεκαετία του '70 λίγο καιρό μετά το πραξικόπημα των απριλιανών ολόκληρη σχεδόν η αμυντική γραμμή του παναθηναϊκού (λουκανίδης, σούρπης, καμάρας) αλλά και ο "στρατηγός" δομάζος αποκεφαλίστηκαν διότι δεν συνεμορφώνονταν προς τας υποδείξεις του χουντοπροέδρου της ομάδας. έβγαζαν γλώσσα και επί πλέον έκαναν "κακές παρέες". αυτοί οι ποδοσφαιριστές έμειναν περίπου δύο χρόνια στο ψυγείο και στη συνέχεια στην ουσία κρέμασαν τα παπούτσια τους.

ας μου πεί κάποιος αν θυμάται, αν έμαθε ή αν άκουσε κανένα από τα "είδωλα" της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου να έχει κάνει μια νύξη έστω κατά της χούντας των δανειστών, αν έχει πεί ένα λόγο παρηγοριάς για τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό, τέσσερα χρόνια τώρα. αυτά τα τσογλάνια, μορφώματα της διαπλοκής, υπηρέτες της ομαδικής χαύνωσης, είναι ταγμένα να κηρύσσουν την υποταγή στον παράγοντα και στο "εθνικό συμφέρον". είναι οι μισθοφόροι της κυβέρνησης όποιου καιρού.

δεν βλέπω τηλεόραση και δεν θα παρακολουθήσω τους αγώνες. όμως, όπως προχθές ήμουν με την Κολομβία, απόψε θα είμαι με την Ιαπωνία και μεθαύριο με την Ακτή του Ελεφαντόδοντος. περιμένω από αυτές τις ομάδες πεντάρες και εξάρες. εύχομαι να εισακουστώ, για να πάψει ο πονηρόβλαχος εκβιαστής να πουλάει την ελληνική "μαγκιά" στα πέρατα της γής, να εξυψώνει το "ηθικό" των χάπατων, να αποθρασσύνει τα φασιστοειδή και τα εθνίκια, να ξεκκοκαλίζει το υστέρημα του λαού.

χώρια το ότι δεν αντέχω τη βροχή των συγχαρητηρίων, τις υποδοχές "ηρώων" και είμαι αλλεργικός στην "εθνική υπερηφάνεια". πεντάρες, εξάρες και τα σώβρακα μαζί.

απόψε είμαι με την ιαπωνία, βλέπετε να υπάρχει πρόβλημα ;