Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2020

πιο πολύ κι' από τους ανθρώπους τα δέντρα τους αγάπησα...


όποιος κόβει δέντρα, τα βάζει με τον Θεό
μου είχε πεί ο πατέρας.

και τούτη η γέρικη ασπροσυκιά 
που παιδί την είχε φυτέψει
μια μέρα έγειρε από τον άνεμο.

μα πριν ξεψυχήσει
άφησε μια υπόσχεση

τα παιδιά μου θα συνεχίσουν το έργο μου.

και αυτά -το πιο ξεπεταγμένο-
τη μέρα που αποχαιρετούσα τον καλοκαιρινό κήπο
δεν ξέχασε την υπόσχεση της μάνας του.

και μ' αντάμειψε
για τον πόνο της απώλειας
για την έγνοια μου ν' αντέξει και να ζήσει χρόνια πολλά.


τα δέντρα έχουν τη δικαιοσύνη του θεού
μοιράζουν απλόχερα
μοιράζουν δίκαια 
στα πουλιά, στα ζώα, τα έντομα
σε όλους τους ανθρώπους.

φτάνει να το καταλάβουμε αυτό
και να τους μοιάσουμε
για να πλησιάσουμε στο Θεό. 

Αύγουστος 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.