Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

πηγαίνοντας για την Ιθάκη

πηγαίνοντας για την Ιθάκη
μαθαίνεις πια πως τίποτα δεν είναι δικό σου,



γιατί κάτω από τα κλαριά αυτής της αιώνιας εληάς
αρχαία χέρια δάνειζαν τη ζεστασιά τους στις ρίζες της,
κι' ύστερα μάζευαν μ' ευγνωμοσύνη τον καρπό της.


Μαθαίνεις, πως δεν είσαι αυτός και μόνο
που "δικαιούται" τα δώρα της μάνας γής,
του ήλιου, του νερού.

Μαθαίνεις ακόμα,
πως η ομορφιά δεν ορίζεται από φράχτες,


πως κάθε εποχή και κάθε στιγμή
είναι μια Ανάσταση μια γένα


Μαθαίνεις πως Ζωή είναι
το να δεχθείς πως δεν σου ανήκει
παρά ο δρόμος που έχεις να διαβείς

 
μέχρις εκεί όπου η μοιρασιά
ιερουργία γίνεται και λέγεται Αγάπη


φωτοστιγμές από βόρεια και δυτική Πελοπόννησο. Νοέμβρης 2013

2 σχόλια:

  1. ναι..τίποτα δεν είναι στ' αλήθεια δικό μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Θα αρχίσεις ποτέ να καταλαβαίνεις τη σημασία που έχει το έδαφος κάτω από τα πόδια σου; Από ένα κόκκο άμμου έως ένα μεγάλο βουνό, όλα είναι ιερά. Το χθες και το αύριο υπάρχουν αιώνια σε αυτή την ήπειρο. Εμείς οι ιθαγενείς είμαστε οι φύλακες αυτού του ιερού τόπου"!
    (Ινδιάνικη ρήση)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.