προσοχή ! η αισιοδοξία είναι μεταδοτική

θάχετε καταλάβει ασφαλώς ότι είμαι από τα πιο αισιόδοξα άτομα του κόσμου. τόσο που πολύ με θεωρούν χαζοχαρούμενο. για να διαλύσω κάποιες περί του αντιθέτου της αισιοδοξίας μου εντυπώσεις που ενίοτε καλλιεργούνται από το κλίμα κάποιων αναρτήσεων του βlog-επηρεασμένων από το κλίμα της μεγάλης βδομάδας βεβαίως- σκέφτηκα να σας εκθέσω μερικούς από τους λόγους της αισιοδοξίας μου.

πρώτον: διάβασα χθές εδώ ένα κείμενο και από ό,τι κατάλαβα πάτο δεν έχουμε πιάσει και μάλλον δεν θα πιάσουμε και ποτέ. όπερ μεθερμηνευόμενον κατηγορηματικώς δηλοί πως το δοχείο με το ξύγκι-κοινώς λίπος, κατά τους κοινωνιολόγους κάλος- είναι μισογεμάτο παρόλη την αφαίμαξή του από την καπιταλιστική κρίση. έλεγε ακόμη το κείμενο πως μόνο μια καταστροφή γιγαντιαίων διαστάσεων μπορεί να αφυπνίσει τις μάζες που κατά τον αρθρογράφο περνάνε τη φάση της αφασίας.

δεύτερον. αυτή η πληθύς των αφασιακών με κάνει ακόμη πιο αισιόδοξο και ταυτόχρονα πιο επιφυλακτικό απέναντι στις θεωρίες του κ. Μακριδάκη περί αποτοξίνωσης από τον καπιταλισμό. να βαδίσουμε λοιπόν όπως βαδίζουμε, χωρίς καμμία παρέκλιση είναι μια αισιόδοξη, πολύ αισιόδοξη διδαχή.

ο τρίτος λόγος της αισιοδοξίας μου εδράζεται στο γεγονός πως και το έλλειμμα και το χρέος αυξάνονται χωρίς το λίπος να μειώνεται αισθητά. σε πολύ λίγα χρόνια δε, ίσως και μέσα στα 10 επόμενα, δεν θα αρκεί να πουληθεί όλη η χώρα και οι κάτοικοί της μαζί για να ισοσκελίσουν τα ελείμματα της δεκαετίας. για να αποσβέσουν το χρέος ολόκληρο ούτε κουβέντα. επομένως ας τα λάβουν αυτά υπόψη τους οι παροικούντες περί τη βαβέλ της Συριζίας. 

ο τέταρτος και τελευταίος για σήμερα λόγος είναι ότι ακόμη και οι οπαδοί της αριστεράς ουδόλως κατά βάθος πείθονται περί μιας επερχόμενης καταστροφής. το δηλώνουν ξεκάθαρα: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ασχολείται καθ' επάγγελμα με το ρατσισμό, το ΚΚΕ με την ανάνηψη, δια της πλύσεως εγκεφάλου, των αποππλανηθέντων οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕμλ με το μλΚΚΕ, το ΣΕΚ με την ΔΕΑ, η μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ με την άλλη και όλες μαζί με τις υπουργικές καρέκλες που τους ...περιμένουν. κάλιο πέντε και στο χέρι διαμηνύουν οι συριζαίοι στους οπαδούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο χώρο της αριστεράς, που δεν βαρέθηκαν από ό,τι φαίνεται να περιμένουν πότε θα κοπεί το επίδομα γάμου με τη δεξιά που θεσπίστηκε επί μητσοτακέΐκου, μπας και ο κουτσούμπας πιάσει τα καλάσνικωφ του αρπαχτού σιοσαλισμού. 

όλοι αυτοί, τα δεκάδες στελέχη, μέλη και οπαδοί της αριστεράς φαίνεται και δείχνουν σε κάθε στιγμή την αισιοδοξία τους. και δεν μας επιτρέπεται να αγνοούμε ότι η αριστερή σκέψη και διανόηση είναι η πρωτοπόρα σε κάθε εποχή. όλοι αυτοί λοιπόν είναι οι πιο αισιόδοξοι έλληνες-κάτοικοι αυτής της χώρας. πιο αισιόδοξοι ακόμη και από τα εκατομμύρια των καναπεδάτων, των αφασιακών, των χάπατων ανά την επικράτεια. εγώ γιατί να γίνομαι κλαψομούνης δηλαδή ;

οι μόνοι απαισιόδοξοι σ' αυτή τη χώρα τελικά είναι οι δυό πρωθυπουργοί της, ο Αντώνης και ο Μπένυ. άντε και μερικοί υπουργοί τους. ίσως γιατί βλέπουν το δοχείο με το λίπος τους νάναι μισοάδειο, ίσως γιατί έχουν υψοφοβία. και όμως αν διέθεταν ελάχιστη πολιτική κουλτούρα θάπρεπε νάναι οι πιο αισιόδοξοι κάτοικοι του πλανήτη.

άντε σας αφήνω τώρα για να πάω κι' εγώ στον επαναστατικό και άκρως αισιόδοξο περίπατο με τον Γαβριήλ -περίπατο σαν αυτό που θα κάνει στις εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ. ο οποίος περίπατος όπως θάχετε μάθει θα καταλήξει στο σπίτι όπου διέμενε κάποτε ο πιο αισιόδοξος έλληνας, ο ποιητής Ναπολέοντας Λαπαθιώτης. Σας αφιερώνω λοιπόν ένα από τα αισιόδοξα πολύστιχά του καθώς και ένα μελοποιημένο για να ρθείτε στο τσακίρ κέφι...

Στὴ φυλακή...

Στὴ φυλακὴ μὲ κλείσανε

οἱ δυνατοὶ τοῦ κόσμου

κι ἔσπασα πόρτες, κλειδωνιές,

νά ῾ρθω σὲ σένα, Φῶς μου!

Τὰ σίδερα λυγίσανε

ἀπὸ τὸ βογγητό μου

καὶ στέρεψαν γιὰ νὰ διαβῶ,

κι οἱ ποταμοὶ τοῦ δρόμου...

Καὶ σὰ τρελός σε γύρεψα,

μὰ σὺ δὲν ἐφαινόσουν!

Καὶ πικραμένος, γύρισα

νὰ μὲ ξανακλειδώσουν...